Na morgen weet de Europese Unie hoe de parlementaire verhoudingen er de komende jaren uit gaan zien. Hoe er vervolgens precies verder gebouwd wordt aan ‘De Europese Droom’ is onvoorspelbaar.
1 Comment
Column voor 'Tempo' | clubblad van Sportclub Varsseveld | mei 2014‘Zelfs schapen had hij al geteld, maar zijn pogingen om in slaap te vallen waren steeds gestrand op de koppen van ‘zijn’ negende. Het was vroeg in de zondagochtend maar geslapen had hij nog niet. Toen hij voor de zoveelste keer maar weer eens opstond om een slok water te drinken keek hij even op de wekker. Zes minuten over vier al ...
Column ‘Door Achterhoekse Ogen’ | De Gelderlander | zaterdag 19 april 2014[In de krant waren de laatste zinnen van deze column verdwenen] ‘Morgen is het Pasen’. Zo begon ik twee jaar geleden op deze plek aan mijn column en waarom zou ik die aanhef veranderen. Twee jaar geleden ging het over ‘gnosis et fides’, kennen en geloven. Een mens verandert in twee jaar tijd niet zo veel. Kennen, de wereld rationeel beschouwen, blijft voor mij de basis onder de dagelijkse praktijk. En geloven? Als je bereid bent na te denken over wat Pasen in onze tijd zou kunnen betekenen, ziet dat het paasverhaal troost biedt? Als dat ‘geloven anno 2014’ heet, het zij zo. Column voor 'Tempo' | clubblad van Sportclub Varsseveld | april 2014Moderne kunst is voor mij het zout in de pap. En dan niet dat flauwe ‘net echte verfwerk’, maar kunst die boven die ‘net echte’ werkelijkheid uitstijgt. Abstractie waar je wat langer bij stil blijft staan, beelden waar je even over moet nadenken. Ook voor een goed verhaal geldt dat het zich boven de werkelijkheid verheft. “Of ‘t altied waor is wet ik niet, maor hie kan ‘t aardeg vertellen” is de beste kritiek die een Achterhoekse verhalenverteller kan krijgen. Voor theater geldt hetzelfde, het raakt aan het echte leven, maar een echt toneelstuk hoort als het ware te overdrijven vind ik.
Column ‘Door Achterhoekse Ogen’ | De Gelderlander | zaterdag 15 maart 2014Overal op de wereld zijn dialectsprekenden sedert mensenheugenis bezorgd dat hun dialect binnen afzienbare tijd zal verdwijnen. Niet onterecht, er verdwijnen zelfs hele talen. Van de man die in de zomer van 2008 al 83 jaar was en die als enige nog Udihe sprak heb ik sindsdien niets meer vernomen. Man dood, taal dood.
Column ‘Door Achterhoekse Ogen’ | De Gelderlander | zaterdag 8 februari 2014De mooiste paden in mijn leven bewandelde ik niet in Nederland. Wie wel eens door de buitenlandse natuur heeft gelopen zal dat herkennen. Zo herinner ik mij een paadje langs een rivier in Zweden. Nadat we vanaf een weg door wat struiken waren geworsteld lag het, op de topografische kaart amper zichtbaar, voor ons open. Min of meer ... je maakt er geen kilometers, heen en terug nog geen tien. Maar daar gaat het ook niet om. De natuur die al je zintuigen overweldigt, dat maakt zo’n paadje tot een sensatie. De beschrijving ervan zou meer ruimte vergen dan deze column biedt. Hou het erop dat het in al zijn woeste onregelmatigheid ‘avontuurlijk en spannend’ was, aspecten die bij een fijn pad niet mogen ontbreken.
Column ‘Door Achterhoekse Ogen’ | De Gelderlander | zaterdag 4 januari 2014Vandaag, de vierde januari van het prille jaar 2014, is het 94 jaar geleden dat mijn moeder werd geboren. In 1993 overleed zij en natuurlijk hebben die ruim twintig jaren tussen toen en nu de pijn van dat verlies weggenomen. Toch zijn de gedachten die toen heel sterk waren nog steeds dichtbij. Ze slijten niet, maar liggen als het ware in een hoekje te sluimeren. “Zij wilde nog zo lang genieten van haar kleinkinderen, ik wilde haar nog zoveel vragen ... wij wilden samen nog zoveel delen.”
Blogcolumn ‘Extrablatt’ | vrijdag 20 december 2013Van het verschijnsel ‘W’ krijg ik het ijskoud, de mens erachter maakt mij af en toe witheet van woede. Of andersom, daar wil ik vanaf zijn. De ruim drieduizend tekens die ik hier ga typen zijn er drieduizend te veel. ‘Doodwijgen’, daar is iedereen het eigenlijk over eens, zou het beste zijn. Ik denk dat ook. Maar waarom bevredigt dat niet? Is het omdat zwijgen je woede machteloos maakt? Omdat het ijskoude door het zwijgen niet meer opwarmt? Schrijven is delen en dat is wat ik nu even wil. Omdat het verwarmt of bekoelt, maar in elk geval oplucht. En omdat het lezen van dit stukje voor de lezer misschien hetzelfde doet. Over Wilders heb ik het.
Column voor 'Tempo' | clubblad van Sportclub Varsseveld | november 2013De zaterdagse uitstapjes met de elftallen van de kinderen naar de uitwedstrijden heb ik altijd leuk gevonden en dat vind ik nog steeds. Het is dat ik op zaterdag veel meer te doen heb, anders zou ik het geen punt vinden om elke zaterdag een tochtje door de regio te maken.
|
weblog vanBert Scheuter, Archieven
Augustus 2017
Categorieën
Alles
Mijn Flickr:
Auteur |