Nieuw op de pagina 'Illustratie', getiteld 'In the light of darkness: | En dit is de krabbel die ik eerder maakte op een pleviertje: |
0 Comments
Met 'The Londoner | gaslight' vandaag weer eens een update van de pagina 'Illustratie'.
Hier de illustratie en het schetsje dat eraan vooraf ging op een pleviertje. Op 30 december gaan we met de Stichting Eeuwig Erbarmen weer Middewinterstappen. Een kilometer of vijftien met halverwege een dampende koffiepauze, wandelend, keuvelend en van het Achterhoekse landschap genietend het jaar uitluiden. Dit keer ergens in de buurt van Grolle. Daar waren we nog niet eerder in de twintig afgelopen jaren sinds 1994.
Hierboven zijn alle winterlandschappen te zien die ik tussen 1994 en 2012 maakte onder het pseudoniem Herma Kiek Winkel. Ze verschenen op de voorkant van de uitnodigingskaartjes. En hieronder de twee laatste: 2013 en 2014 - er komt wat kleur in. Toen ik van een koffievlek een portretje zat te maken moest ik denken aan een Italiaanse film die ik jaren geleden zag. Riso Amaro van Guiseppe de Santis. Een neorealistische klassieker uit 1948.
Als kind 'spaarde' ik postzegels om de plaatjes waarin je met wat fantasie altijd zo mooi weg kon dromen. Of omdat de cijfers er zo mooi sierlijk op stonden. Toen ik iets ouder was kreeg ik een album en begon te 'verzamelen'. Ik bezocht zelfs af en toe een 'Ruilbeurs', maar daar was ik snel van genezen. In mijn herinnering zaten daar alleen maar 'grumpy old men' die bij elke poging tot ruilen iets bromden in de geest van 'geen stuiver waard' of 'die kun je beter gebruiken om de kachel mee te stoken'. 'Hebbers' waren het. Het zorgde ervoor dat mijn verzamelen snel tot een einde kwam. Maar nog steeds blijven postzegels voor mij mooie dingetjes. Om de plaatjes, de kleuren, de vormen, de vormgeving natuurlijk ook. Creativiteit op de vierkante centimeter en dan letterlijk.
Ook alweer lang geleden was er een periode waarin ik ze zelf tekende. Tijdens vergaderingen en aanverwante saaie bijeenkomsten. In de kantlijn van de notulen vv. 'Fabelfilatelie', noemde ik dat toen. Aan die fabelfilatelie moest ik denken toen ik vanmiddag het onderstaande velletje Willemina Wereld maakte. Willemina Wereld is nu al een prachtig project. Het is als plan in ontwikkeling voor de Wilhelminaschool in Varsseveld die over een tijdje leeg komt te staan. Een plek voor verbinding, verantwoordelijkheid, saamhorigheid, spelen, groen, gezelligheid, betrokkenheid, contacten tussen jong en oud (de grumpy old men van indertijd bestaan al lang niet meer) en druipend van de creativiteit. Voor de deuren open kunnen moeten er nog de nodige hobbels worden genomen, maar Lilian de Jong en Saskia Neijland zijn er enthousiast mee aan het werk. Ze kunnen nog veel hulp gebruiken. Zie dit gerust als een oproep. Zelf ben ik met een logo bezig. Ik denk dat ik er maar eens postzegels voor ga gebruiken. |
weblog vanBert Scheuter, Archieven
Augustus 2017
Categorieën
Alles
Mijn Flickr:
Auteur |