B E R T S C H E U T E R | I N T E R V I E W
spelen met de werkelijkheid ...
21 juni 2012
Zo, de titel voor het interview staat ... 'spelen met de werkelijkheid' ... we spreken toch wel af dat we eerlijk zijn in dit gesprek?
Wat is dat nou voor een vraag? Dat hoeven we toch niet af te spreken, dat spreekt natuurlijk vanzelf. Eerlijkheid is de basis om met elkaar te werken. Je moet elkaar op eerlijkheid kunnen vertrouwen anders kom je in een heel cynische wereld terecht.
Heel goed, nou, in dat geval moeten we dus ook meteen iets zeggen over de vragen en de antwoorden in dit gesprek?
Ah! Ja, dat lijkt mij wel ja. Je bedoelt dat ik nu 'speel' alsof ik met iemand anders praat, terwijl jij 'in werkelijkheid' ikzelf ben die vragen stelt aan zichzelf? En je betwijfelt de 'eerlijkheid' daarvan een beetje? Daar zit iets in, maar niet meer als 'wij' daar open en eerlijk over zijn: ik vertel dus bij deze dat 'wij' hier spelen met de werkelijkheid. Het is in dit geval een kwestie van vorm en inhoud. 'Wij' kiezen voor de dialoog als vorm, terwijl ik in feite een soort dubbelmonoloog aan het schrijven ben. Dat kan toch? Het belangrijkste is dat ik met jou - met mijzelf dus - afspreek dat de inhoud van de dialoog volkomen eerlijk is. Het zijn, naar waarheid, opvattingen en ideeën van mijzelf die je als bezoeker hier leest.
Waarom dan een interview? Je had toch ook een 'normale' tekst over jezelf kunnen schrijven?
Dat had gekund. Maar ik hou niet zo van 'normaal' geloof ik. Tenminste, 'normaal' betekent natuurlijk al snel: 'zoals we het altijd hebben gedaan'. Dat kan de boel behoorlijk op slot zetten. 'Normaal' is dan dat je iets niet meer 'anders' kunt doen. Zoals in het prachtige gedicht De Hoofdige Boer van A.C.W. Staring, over de koppige boer die de aanleg van een brug al te ver vindt gaan. Andersom geredeneerd, ik ben niet vies van een experimentje op z'n tijd, zoals dit 'interview'. Bovendien, zo'n monoloog over jezelf schrijven is vrij slaapverwekkende arbeid, een gespreksvorm houdt de schwung er wat meer in.
Ook voor de bezoeker, die het moet lezen?
Ho, ho, niks moet. Maar voor wie wil, hoop ik dat het prettiger leest, dat bezoekers bijgevolg wat langer doorlezen. Deze vorm is trouwens ook heel geschikt voor het web, wij zouden hier en nu even kunnen stoppen en morgen, volgende week of over een maand weer verder gaan. Een feuilletongesprek waar je als lezer van tijd tot tijd naar terugkeert om te zien of het alweer is gevorderd. De internetlezer kent dat principe van terugkeren en verder lezen al van de fora op het web.
Bestaat dat, een 'feuilleton-interview'?
Weet ik eigenlijk niet, dat zal toch wel? En anders bestaat het vanaf dit moment, maar dan moeten we nu even stoppen.
26 juni 2012
Sinds wanneer is Beek en Es actief?
Sinds het voorjaar van 2007, ik ging een dag in de week minder werken voor 'Oosterlicht' in Doetinchem, mijn toenmalige werkgever. Die 'extra dag' gaf meer tijd voor mijn eigen activiteiten. Maar ik wilde dat wel netjes doen, inschrijving bij de Kamer van Koophandel, belasting over betaald werk, goede boekhouding, kortom, helder, overzichtelijk en bedrijfsmatig. Daar hoorde voor mijn gevoel ook een bedrijfsnaam bij anders dan mijn eigen naam.
Waar komt de naam 'Beek en Es' eigenlijk vandaan - er klinken de initialen BS van je eigen naam in door?
Geloof het of niet, maar da's eerder een leuke bijkomstigheid dan opzet. Ik ben gek op 'landschap' en wilde dus graag iets landschappelijks in de naam, liefst gerelateerd aan de Achterhoek. Fietsend van Doetinchem naar Varsseveld, in de Slangenburg zag ik ineens dat beekje en die es. Beek en Es, elementen die het Achterhoekse landschap vorm hebben gegeven. De contrasten hoog/laag en water/aarde, spraken mij ook aan en nog dezelfde avond had ik het eerste logo af. Toen Hetty, mijn vrouw, mij op de klankovereenkomst met die initialen BS wees dacht ik 'deze naam heeft gewoon op mij liggen wachten'.
21 juni 2012
Zo, de titel voor het interview staat ... 'spelen met de werkelijkheid' ... we spreken toch wel af dat we eerlijk zijn in dit gesprek?
Wat is dat nou voor een vraag? Dat hoeven we toch niet af te spreken, dat spreekt natuurlijk vanzelf. Eerlijkheid is de basis om met elkaar te werken. Je moet elkaar op eerlijkheid kunnen vertrouwen anders kom je in een heel cynische wereld terecht.
Heel goed, nou, in dat geval moeten we dus ook meteen iets zeggen over de vragen en de antwoorden in dit gesprek?
Ah! Ja, dat lijkt mij wel ja. Je bedoelt dat ik nu 'speel' alsof ik met iemand anders praat, terwijl jij 'in werkelijkheid' ikzelf ben die vragen stelt aan zichzelf? En je betwijfelt de 'eerlijkheid' daarvan een beetje? Daar zit iets in, maar niet meer als 'wij' daar open en eerlijk over zijn: ik vertel dus bij deze dat 'wij' hier spelen met de werkelijkheid. Het is in dit geval een kwestie van vorm en inhoud. 'Wij' kiezen voor de dialoog als vorm, terwijl ik in feite een soort dubbelmonoloog aan het schrijven ben. Dat kan toch? Het belangrijkste is dat ik met jou - met mijzelf dus - afspreek dat de inhoud van de dialoog volkomen eerlijk is. Het zijn, naar waarheid, opvattingen en ideeën van mijzelf die je als bezoeker hier leest.
Waarom dan een interview? Je had toch ook een 'normale' tekst over jezelf kunnen schrijven?
Dat had gekund. Maar ik hou niet zo van 'normaal' geloof ik. Tenminste, 'normaal' betekent natuurlijk al snel: 'zoals we het altijd hebben gedaan'. Dat kan de boel behoorlijk op slot zetten. 'Normaal' is dan dat je iets niet meer 'anders' kunt doen. Zoals in het prachtige gedicht De Hoofdige Boer van A.C.W. Staring, over de koppige boer die de aanleg van een brug al te ver vindt gaan. Andersom geredeneerd, ik ben niet vies van een experimentje op z'n tijd, zoals dit 'interview'. Bovendien, zo'n monoloog over jezelf schrijven is vrij slaapverwekkende arbeid, een gespreksvorm houdt de schwung er wat meer in.
Ook voor de bezoeker, die het moet lezen?
Ho, ho, niks moet. Maar voor wie wil, hoop ik dat het prettiger leest, dat bezoekers bijgevolg wat langer doorlezen. Deze vorm is trouwens ook heel geschikt voor het web, wij zouden hier en nu even kunnen stoppen en morgen, volgende week of over een maand weer verder gaan. Een feuilletongesprek waar je als lezer van tijd tot tijd naar terugkeert om te zien of het alweer is gevorderd. De internetlezer kent dat principe van terugkeren en verder lezen al van de fora op het web.
Bestaat dat, een 'feuilleton-interview'?
Weet ik eigenlijk niet, dat zal toch wel? En anders bestaat het vanaf dit moment, maar dan moeten we nu even stoppen.
26 juni 2012
Sinds wanneer is Beek en Es actief?
Sinds het voorjaar van 2007, ik ging een dag in de week minder werken voor 'Oosterlicht' in Doetinchem, mijn toenmalige werkgever. Die 'extra dag' gaf meer tijd voor mijn eigen activiteiten. Maar ik wilde dat wel netjes doen, inschrijving bij de Kamer van Koophandel, belasting over betaald werk, goede boekhouding, kortom, helder, overzichtelijk en bedrijfsmatig. Daar hoorde voor mijn gevoel ook een bedrijfsnaam bij anders dan mijn eigen naam.
Waar komt de naam 'Beek en Es' eigenlijk vandaan - er klinken de initialen BS van je eigen naam in door?
Geloof het of niet, maar da's eerder een leuke bijkomstigheid dan opzet. Ik ben gek op 'landschap' en wilde dus graag iets landschappelijks in de naam, liefst gerelateerd aan de Achterhoek. Fietsend van Doetinchem naar Varsseveld, in de Slangenburg zag ik ineens dat beekje en die es. Beek en Es, elementen die het Achterhoekse landschap vorm hebben gegeven. De contrasten hoog/laag en water/aarde, spraken mij ook aan en nog dezelfde avond had ik het eerste logo af. Toen Hetty, mijn vrouw, mij op de klankovereenkomst met die initialen BS wees dacht ik 'deze naam heeft gewoon op mij liggen wachten'.