Verdwaaltjes

Column De Gelderlander | donderdag 7 april 2016

Dat gemeenschapsfondsen in ons land opdrogen, wijt ik al jaren aan de belastingregels op de Kaaimaneilanden, Antigua, Barbuda en nog zo een paar.

foto's: robbin de jong

Sombere linkse praat, vonden velen. De Panama papers blijken deze week echter zelfs mijn somberste gedachten over grijsgeldtransport te ondersteunen. Maar: belastingontwijking heet dat en het mag. Het verschil met belastingontduiking is dat de ontwijker fluistert dat hij de eigen samenleving een deeltje van zijn miljarden wenst te onthouden, terwijl de ontduiker dit niet meldt. De duiker is dus een dief, terwijl de wijker ... tja ... diefje? Geld in een pot op een tropisch eiland kan hier niet worden besteed aan onderwijs, zorg, cultuur, wegenbouw ... Zo simpel is het. Zowel duiker als wijker ontnemen de gemeenschap mogelijkheden om zich staande te houden of zich zelfs te versterken: is er verschil tussen dief en diefje? 

Nu blijkt dat ook politici de samenleving de middelvinger tonen krijgt de wankele vertrouwensbasis van politiek en bestuur opnieuw een mokerslag te verwerken. 

En de gevolgen voor de Achterhoek? Nou, onwillekeurig koppelde ik Panama toch aan het verramsjen van historisch straatwerk - waaltjes in waaiervorm - uit twee straatjes die Varssevelds eerste vooroorlogse uitbreidingsplan vormden. Het behoud van historisch erfgoed heb ik altijd zwaar verdedigd. Al vergde dat in voormalig Wisch enige ‘Brugmanpraat’ als de DRU ter sprake kwam. Dat nu zonder blikken of blozen de historische waarde van deze bestrating wordt weggewalst deugt van geen kant. Maar veel erger: de meeste bewoners voelen dat ook zo. Ze ‘mochten’ inspreken, maar wat de historische bestrating betreft stond vast: te duur! Terwijl de bewoners aanboden te willen participeren bij de aanleg. Op deze manier frustreert inspraak burgers. 

Ik laat u over aan wat overdenkwerk: deze volkomen achterlijke bestuursstijl danken wij aan Antigua et cetera.