Veldbal

Column voor 'Tempo' | clubblad van Sportclub Varsseveld

Voetbalminnaars. Wij gaan een lastige periode tegemoet. Nee, ik bedoel niet de periodetitel. Ik bedoel de komende weken: zo goed als voetballoos, want de ‘Winterstop’ slaat weer toe. De ware liefhebber heb ik alleen al door het opschrijven van ‘Het Woord’ een hartverzakking bezorgd ...

Excuses daarvoor, ik zal proberen het niet nog eens te noemen in dit stukje. Het moest hier even, want anders weet u niet waarover ik het heb. Vanwaar eigenlijk die voetbalstille periode? In feite is het heel simpel. Voetbal is een zomersport. Als wij ‘ons spelletje’ nou als zodanig zouden behandelen, dan was de competitie in oktober, hooguit november, voorbij en zou het allemaal weer beginnen in april/mei. Niemand die de tussenliggende periode zo’n rotnaam zou geven. Hooguit constateren: het is winter, dús wordt er niet gevoetbald, net als bijvoorbeeld in Noorwegen en Zweden. 

Net als bij het wielrennen ook. Een mooie start met voorjaarsklassiekers, de hoogtepunten eind juli en in de nazomer nog een paar potjes in Italië, klaar! Even los van het ‘drekfietsen’, het winterpeddelen door veld en beemd. Dat heeft z’n charme, maar het is een andere tak van sport: veel kou en vooral ‘een gruwleken slomp water’. Bij een cross snap ik ineens dat Duitsers het over een ‘vaarrad’ hebben. 

Wij kunnen wat leren van die fietsers. Waarom maken we niet gewoon weer een zomersport van ons voetbal? Vakantie zou een probleem zijn, hoor ik u denken, want ik ken de discussies rond het thema. Maar die vakanties spelen in de winter ook steeds vaker een rol. “Waarom is Bas er niet?” “Hij’s op wintersport.” “Kijk, als je één of twee weken op wintersport bent kun je niet aan zomersport doen”, zou de guru uit Watergraafsmeer zeggen. Onnavolgbaar inderdaad. 

Ik stel dus voor dat, net als bij het wielrennen, in de winter andere soorten voetbal worden ingezet. Op andere plekken dan het zomervoetbal, zodat die velden hun broodnodige rust kunnen krijgen. Enerzijds is er zaalvoetbal voor de koukleumen. Daar hoeft niets aan toegevoegd, het spelletje voor pannafans. 

Voor de echte buitenmens stel ik een geheel nieuwe versie voor: ‘veldbal’. Net als bij ‘veldrijden’ speelt zich dat af op een vrij onbestemd stuk grond dat er vooral ‘niet al te lieke’ uit dient te zien. De voorkeur gaat uit naar een buiten de bebouwde kom gelegen kale akker of een ecologisch onïnteressant stuk natuur, maar een zo poeterig mogelijke weide mag natuurlijk ook. Afgelastingen wegens ‘onbespeelbaar veld’ komen in het veldbal niet voor. Een bevroren ijsbaan, een halfmoeras, voor veldbal zijn ze beide geschikt. 

Dat stelt eisen aan de gedragsregels. Slidings op bevroren grond zijn bijvoorbeeld verboden, maar dat hoorde van nature al bij de logica van de weldenkende mens. Veldmaten zijn vrij, al zal minimaal en maximaal mogelijk vast moeten staan. Niet elke parcoursbouwer is immers van nature even weldenkend. De nazit begint met dampend warme chocolademelk. 

Wie helpt in 'Sportdorp Varsseveld' een geheel nieuwe sport op de been zetten? Let wel: eeuwige roem zal u ten deel vallen.