Column De Gelderlander | donderdag 2 juni 2016
Pas in 1914 vond in Nederland de eerste crematie plaats en het duurde nog tot 1968 voordat een crematie in het burgerlijk wetboek gelijk werd gesteld aan een begrafenis.
Met de ontkerkelijking in ons land verandert onze omgang met de dood en veranderen ook de rituelen rondom begrafenis en crematie. Het oude kerkhof, met zijn wat lugubere bijklank, verandert tegenwoordig in wat ik een ‘rustpark’ zou willen noemen. Dat klinkt niet alleen minder duister en griezelig, dat is het ook. Het is een plek voor rust en niet alleen voor de doden. Ook voor de levenden, die in zo’n fraaie parkachtige omgeving even tot rust kunnen komen - en misschien tot nadenken, beschouwen, bespiegelen.
Afgelopen zaterdag werd op de grens van Wieken, Wals en Gendringen zo’n oude gemeentelijke begraafplaats na een restauratie heropend als ‘gedenk en wandelpark’. In een urnenmonument kunnen er binnenkort ook urnen worden bijgezet. Op begraaf- en gedenkpark ‘Rentinkkamp’ in Varsseveld vindt morgenavond ‘Kunst vertroost’ plaats, een zomeravondconcert met muziek die kan inspireren bij het verwerken van het verlies dat meekomt met de dood.
Zo gesloten het oude kerkhof was, zo open is het moderne rustpark.