Column voor 'Tempo' | clubblad van Sportclub Varsseveld | november 2011
Een toeschouwer geeft een nauwgezet wedstrijdverslag: “Velthuizen trapt, zjoef ... Janssen links op de middellijn neemt ‘m in één keer, boff op de slof, diagonaal naar de overkant, hoek zestien waar Kolk, klabaats, aanhaalt, boem, goal!” Voor de statistici: het gebeurde op 13 januari 2007 op De Vijverberg. Maakt verder niet uit, al had ik voor mijn verhaaltje liever gezien dat Takak, die toen ook scoorde, dit doelpunt had gemaakt. Het zal verderop duidelijk worden waarom.
Ik wil het namelijk heel even hebben over een ondergewaardeerd fenomeen in de voetbalsport: Het Geluid. Vele jaren geleden, in de kantine op Oberink is dit stukje al eens in de week gelegd. Na afloop van een wedstrijd van het negende. Wij praatten wat na en zoals te doen gebruikelijk bij winst, vonden wij dat wij een wereldpot hadden gespeeld. Iedereen roemde de prestaties van de ander en zo hoort het ook. Wie ‘wat minder’ was geweest wist dat zelf wel, die hoefde dat niet ook nog eens van z’n medespelers te horen.
Als vendelier van het elftal mocht ik de fraaie acties nog eens vanuit het zijlijnperspectief de hemel in prijzen. Ik trachtte dat met verve te doen. Alles om positief te motiveren niewaar? Het ging in de geest van het Vijverbergmoment aan het begin: “Rare knoeks achterin, bal sprtsj andere kant op bij Hans poff aan de voet, strietsj streep naar Joop, tik, tak, tik, tak, tik ... kwijt, krf, krf, krf Roel pakt terug, tikkie opzij, Gertjan klenggg lat, Piet roffel, roffel Goal!”
Ik had mijn ogen op de tafel gericht tijdens de rapportage en toen ik aan het eind opkeek, zag ik dat Roel tot tranens toe geroerd was. Meende ik. Hij bleek echter niet te hikken van ontroering maar van het lachen. “Volgens mij lees jij teveel strips”, riep hij nog wat nasnikkend.
Het was de aanleiding voor een hilarisch gesprek over de geluiden in de voetbalsport. Ik zal het hier niet allemaal herhalen, dat zou mij ook niet lukken trouwens, maar mijn gebrekkige herinnering weet wel dat wij het er over eens waren dat het ‘Klenggg’ van de moderne stalen ‘lat’ het niet haalde bij het vele malen fraaiere geluid van de ouderwetse houten sluitbalk boven het doel: knokkk!
En wat te denken van: Wloesj ... Klrff ... Knekks! Het is de geluidsweergave van een bal vanaf randje zestien, over het natte gras, door de goal, onder het net door tegen de houten latten van de lage ballenvanger die vroeger achter de goal placht te staan - kennelijk gingen ballen in die dagen wel vaker onder het net door. Het was een gebeurtenis die ik mij herinnerde uit mijn jongensjaren bij Sportclub en de schutter was niemand minder dan Guus Hiddink.
Ik stond pal achter de goal en ach, wat had ik nog graag even willen genieten van de nagalm van die prachtige geluiden. Maar nee, de menigte om mij heen moest mijn verrukking zonodig verstoren met het bekende gebrul dat bij een doelpunt gebruikelijk is. Hoi, hoi. hoi, jooow, goooool, heuuuj! En wat dies meer zij.
Geef toe, dat haalt het in de verste verte niet bij: Wloesj ... Klrff ... Knekks!
Als vendelier van het elftal mocht ik de fraaie acties nog eens vanuit het zijlijnperspectief de hemel in prijzen. Ik trachtte dat met verve te doen. Alles om positief te motiveren niewaar? Het ging in de geest van het Vijverbergmoment aan het begin: “Rare knoeks achterin, bal sprtsj andere kant op bij Hans poff aan de voet, strietsj streep naar Joop, tik, tak, tik, tak, tik ... kwijt, krf, krf, krf Roel pakt terug, tikkie opzij, Gertjan klenggg lat, Piet roffel, roffel Goal!”
Ik had mijn ogen op de tafel gericht tijdens de rapportage en toen ik aan het eind opkeek, zag ik dat Roel tot tranens toe geroerd was. Meende ik. Hij bleek echter niet te hikken van ontroering maar van het lachen. “Volgens mij lees jij teveel strips”, riep hij nog wat nasnikkend.
Het was de aanleiding voor een hilarisch gesprek over de geluiden in de voetbalsport. Ik zal het hier niet allemaal herhalen, dat zou mij ook niet lukken trouwens, maar mijn gebrekkige herinnering weet wel dat wij het er over eens waren dat het ‘Klenggg’ van de moderne stalen ‘lat’ het niet haalde bij het vele malen fraaiere geluid van de ouderwetse houten sluitbalk boven het doel: knokkk!
En wat te denken van: Wloesj ... Klrff ... Knekks! Het is de geluidsweergave van een bal vanaf randje zestien, over het natte gras, door de goal, onder het net door tegen de houten latten van de lage ballenvanger die vroeger achter de goal placht te staan - kennelijk gingen ballen in die dagen wel vaker onder het net door. Het was een gebeurtenis die ik mij herinnerde uit mijn jongensjaren bij Sportclub en de schutter was niemand minder dan Guus Hiddink.
Ik stond pal achter de goal en ach, wat had ik nog graag even willen genieten van de nagalm van die prachtige geluiden. Maar nee, de menigte om mij heen moest mijn verrukking zonodig verstoren met het bekende gebrul dat bij een doelpunt gebruikelijk is. Hoi, hoi. hoi, jooow, goooool, heuuuj! En wat dies meer zij.
Geef toe, dat haalt het in de verste verte niet bij: Wloesj ... Klrff ... Knekks!
RSS-feed
