Knallen

Column De Gelderlander | donderdag 29 december 2016

“De verhouding is zoek tussen de huidige manier van Oud en Nieuw vieren met consumentenvuurwerk en de vele ongelukken die er het gevolg van zijn”, zegt oogarts Tjeerd de Faber, initiatiefnemer van het ‘Vuurwerkmanifest’.

Steeds meer Nederlanders raken van de juistheid van die stelling doordrongen. Net als met roken, weten we dat het slecht is maar af en toe een béétje slecht ‘moet kunnen’. Nu ben ik nooit een liefhebber van vuurwerk geweest. Ook toen ik veel jonger was gaf ik er niets om. De engste kanonslagen en voetzoekers uit die tijd behoren tegenwoordig trouwens tot het lichtere genre. Legaal of illegaal, het vuurwerk dat tegenwoordig wordt weggebombardeerd lijkt met het jaar zwaarder te worden. Terwijl er toch voor miljoenen aan reclamecampagnes is losgelaten op het vuurwerkvolk om hen de redelijkheid van veilig en bescheiden knallen in te laten zien. 

De ‘Nederlandse traditie’, zoals de vuurwerkbedrijven het foutief noemen wordt luidruchtiger en onveiliger. Dat zal wel van slechtwillenden afkomstig zijn maar dat lijkt een groeiende groep. Ook dit jaar hoorde ik ‘t voor Kerst al regelmatig knallen en knetteren. Ik heb daar zelf niet zo’n last van, maar ons hondje Wolf kruipt jaar na jaar angstiger weg. Hij durft amper meer naar buiten en zijn spijsvertering is nu al op hol geslagen. En zo zijn er vele honden, katten, vogels en andere dieren die, soms letterlijk, tegen de muren opvliegen. 

Nou ben ik sinds twee jaar geen ‘knalmaagd’ meer. Op oudejaarsmiddag zal ik in het buitengebied even naar Carbid & Co gaan. Maar het is vooral het gemoedelijke praatje, biertje in de hand, met vrienden en bekenden wat ik aantrekkelijk vindt. Als in plaats van Carbid een ander bandje zou spelen, zou ik het nog leuker vinden.