Column De Gelderlander | donderdag 25 februari 2016
Zo bezien is vijftig meter over de grens een best eind! Er zijn grenzen waar je met een meter overschrijding al een doodzonde begaat.
Vijftig meters liggen er tussen de grens van het Gendringse winkelgebied en het lege pand van voormalig Woonplaza, met pal aan de achterkant een asfaltplas die Willem Alexanderplein heet. Nu heeft Lidl zijn oog laten vallen op dit toekomstige afbraakpand. Maar helaas! Buiten de winkelgebiedsgrens mag je geen winkel runnen. Ook niet als deze maar vijftig meter over die grens ligt. De wethouder zegt het: “afspraak is afspraak”. En natuurlijk heeft hij gelijk, want ‘grens is grens’, hadden we al gezien. Daar kun je niet een beetje mee sjoemelen naar de waan van de dag.
Of toch wel? Want, zijn dit soort grenzen wel echte grenzen? Moeten we ze wel in lijnen vastleggen? Zijn het niet meer hoofdgrenzen? Dat wil zeggen, we hanteren ze in ons redelijke hoofd als ‘zoekgebied’, waarin indien gewenst wat kan schuiven. In Varsseveld ligt de winkelgrens nog nauwer, maar dan wordt de discussie weer anders, want tussen gemeentelijke winkel- en niet-winkeldorpen loopt ook nog een grens. Of ... mag dat dan ook zo’n ‘hoofdgrens’ worden?