Column ‘Door Achterhoekse Ogen’ | De Gelderlander | zaterdag 28 mei 2011
Normaal gesproken houd ik er niet zo van om de kaart te spelen van de provincie versus de randstad.
Met name Limburgers willen zich er nog wel eens aan bezondigen. Ze voelen zich daar notoir achtergesteld en gaan dan klagen. Voor de beschouwer aan de zijlijn bevestigt een dergelijke jeremiade niet zelden het beeld van een wat achtergebleven gebied, met chagrijnig volk erin dat inderdaad beter verkocht zou kunnen worden aan België of Duitsland.
In het Oosten kom je ze af en toe ook tegen, de jammerklagers, maar toch veel minder dan in het Limlandse. Zijn wij hier dan niet ‘achtergesteld’? Ach, wie weet? Misschien. Maar Gelderland en Overijssel, Twente en de Achterhoek hebben toch ook heel wat sterke kanten en omdat we daar in het algemeen best tevreden mee zijn, hoor je hier niet zoveel klachten.
Eén van de meest schrijnende voorbeelden van randstedelijk egocentrisme waarvan wij in het Oosten de laatste jaren de dupe geworden zijn, is het niet doorgaan van het Nationaal Historisch Museum in Arnhem.
In 2007 koos de ministerraad voor Arnhem. We hadden een prachtplek naast het Openluchtmuseum. Er lag een schitterend architectonisch ontwerp van Francine Houben. Er was een ideale mogelijkheid om gezinnen met kinderen en jongeren bij het museum te betrekken.
Tot de eigengereide directeur van het NHM, Erik Schilp, het beter vond om een bestaand pand in de stad te betrekken, wetende dat de Tweede Kamer er tegen was. Het hele circus van voors en tegens kwam op gang. Het eind van het liedje was dat Arnhem definitief werd afgevoerd, een foute conclusie, die had natuurlijk moeten zijn dat er snel een nieuwe directie zou moeten worden benoemd, maar dat gebeurde niet. Joost mag weten wat daar achter stak. Schilp bleef dus en was blij, want Schilp wilde helemaal niet naar Arnhem en dat had hij toch maar mooi gered.
Kijk, op zo’n moment voel ik mij als Gelderlander toch behoorlijk gepakt ...
Twee weken geleden hoor ik dat het NHM weer eens van zich doet spreken. Vier jaar na ‘Arnhem’ presenteert men een ‘overzichtstentoonstelling van de Nederlandse geschiedenis’, die maar liefst twintig bij vijf meter beslaat! Past in een galerij van de Zuiderkerk in Amsterdam, tegenwoordig het kantoor van het museum.
Én we horen dat het museum zich in Soestdijk wil vestigen. Niks aansprekend gebouw, gewoon de oude zooi van Juliana en Bernhard een beetje vertimmeren én ... op loopafstand van Amsterdam.
Hoeveel provinciaalse kneuterigheid gaat er in Holland op de vierkante meter?
En lezen we nu dan in de krant dat de directie van het NHM eindelijk is ontslagen? Ben je gek! Men vindt het allemaal enig!
Ondertussen is in Antwerpen het MAS, het Museum Aan de Schelde geopend, een publiekstrekker in opvallende architectuur. Dat zal hier nooit lukken want, twitterde Francine Houben ooit: “Erik Schilp weet steeds heel knap de werkelijke geschiedenis van het Nationaal Historisch Museum te verdraaien”.
In het Oosten kom je ze af en toe ook tegen, de jammerklagers, maar toch veel minder dan in het Limlandse. Zijn wij hier dan niet ‘achtergesteld’? Ach, wie weet? Misschien. Maar Gelderland en Overijssel, Twente en de Achterhoek hebben toch ook heel wat sterke kanten en omdat we daar in het algemeen best tevreden mee zijn, hoor je hier niet zoveel klachten.
Eén van de meest schrijnende voorbeelden van randstedelijk egocentrisme waarvan wij in het Oosten de laatste jaren de dupe geworden zijn, is het niet doorgaan van het Nationaal Historisch Museum in Arnhem.
In 2007 koos de ministerraad voor Arnhem. We hadden een prachtplek naast het Openluchtmuseum. Er lag een schitterend architectonisch ontwerp van Francine Houben. Er was een ideale mogelijkheid om gezinnen met kinderen en jongeren bij het museum te betrekken.
Tot de eigengereide directeur van het NHM, Erik Schilp, het beter vond om een bestaand pand in de stad te betrekken, wetende dat de Tweede Kamer er tegen was. Het hele circus van voors en tegens kwam op gang. Het eind van het liedje was dat Arnhem definitief werd afgevoerd, een foute conclusie, die had natuurlijk moeten zijn dat er snel een nieuwe directie zou moeten worden benoemd, maar dat gebeurde niet. Joost mag weten wat daar achter stak. Schilp bleef dus en was blij, want Schilp wilde helemaal niet naar Arnhem en dat had hij toch maar mooi gered.
Kijk, op zo’n moment voel ik mij als Gelderlander toch behoorlijk gepakt ...
Twee weken geleden hoor ik dat het NHM weer eens van zich doet spreken. Vier jaar na ‘Arnhem’ presenteert men een ‘overzichtstentoonstelling van de Nederlandse geschiedenis’, die maar liefst twintig bij vijf meter beslaat! Past in een galerij van de Zuiderkerk in Amsterdam, tegenwoordig het kantoor van het museum.
Én we horen dat het museum zich in Soestdijk wil vestigen. Niks aansprekend gebouw, gewoon de oude zooi van Juliana en Bernhard een beetje vertimmeren én ... op loopafstand van Amsterdam.
Hoeveel provinciaalse kneuterigheid gaat er in Holland op de vierkante meter?
En lezen we nu dan in de krant dat de directie van het NHM eindelijk is ontslagen? Ben je gek! Men vindt het allemaal enig!
Ondertussen is in Antwerpen het MAS, het Museum Aan de Schelde geopend, een publiekstrekker in opvallende architectuur. Dat zal hier nooit lukken want, twitterde Francine Houben ooit: “Erik Schilp weet steeds heel knap de werkelijke geschiedenis van het Nationaal Historisch Museum te verdraaien”.
RSS-feed
