Column ‘Door Achterhoekse Ogen’ | De Gelderlander | zaterdag 13 juli 2013
In 1946 publiceerde J.C. Bloem zijn gedicht ‘De Dapperstraat’: ‘... En dan: wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van een krant. ...’ Een overdrijving, een stijlmiddel waarmee kunstenaars onze neus op - vaak onwelkome - feiten drukken. Overigens niet direct de bedoeling van dit gedicht. De zinsnede laat wel zien dat het slecht gesteld was met de natuur in Nederland.
Eigenlijk bestond ‘natuur’ in de jaren na de oorlog domweg niet. Ook een overdrijving wellicht, maar de opbouwgeneratie had ‘natuur’ niet erg hoog zitten. Begrijpelijk ook na zo’n verwoestende periode van ‘Krisis & Krijg’. Eten, werken, wonen waren de ‘existentiële noden’ in die tijd. Bestaan of niet bestaan, dat was de kwestie en in die strijd vergat men even dat levenswaardig bestaan geldt voor ál het leven op Aarde.
Eind jaren zestig, begin jaren zeventig kwam de kentering. Het begrip Milieu werd ‘ontdekt’: het geheel van atmosfeer, bodem, water en geluiden die van invloed zijn op ons welzijn. We ontdekten ook de ernstige vervuiling ervan: doorgaan op dezelfde voet was simpelweg levensbedreigend! Hoewel niet iedereen daarvan overtuigd was, werd de smerigheid stukje bij beetje aangepakt. Zelfs captains of industry gingen om die daarvoor maar één mantra echoden: ‘economie gaat voor ecologie’. Zonder leefbaar milieu kom je niet eens aan economie toe, beseften ze. Je denkt dan dat tegenwoordig voor eeuwig vaststaat dat een goed leefmilieu voor ons bestaan boven alles gaat.
Helaas. Onze soort lijkt vergeetachtig en leert daardoor slecht van fouten uit het verleden. Veel huidige managers en politici keren terug naar de verwoestende aanname ‘economie voor ecologie’. In eenzelfde tempo waarin ze ooit de goede kant opgingen, gaat het nu stukje bij beetje in de verkeerde richting, leveren ze stap voor stap milieuprincipes in. Natuurbelangen staan net als vroeger weer onder zware economische druk. De neiging om snelle winsten boven duurzame baten te laten gaan is inmiddels voor iedereen zichtbaar die het wil zien. En allemaal onder druk van die dooddoener ‘De Crisis’, maar dan vergeten we toch dat aan die crisis ooit een einde komt, terwijl veel van de nu aangebrachte milieuschade onherstelbaar is.
En jazeker, dat dreigt ook hier in de Achterhoek. Wij staan prominent op Haagse schaliegaslijstjes. Los van de gevaren die daaraan kleven - uit het door Henk Kamp betaalde ‘onafhankelijk onderzoek’ zal uiteraard blijken dat we gevaarloos kunnen winnen - is het volstrekt achterhaald om weer aan zo’n kortstondig fossiel avontuur te beginnen. “Da’s jô kats achteruut boern”, zoals wij dat hier zeggen. Er zijn goede alternatieven. De AGEM bijvoorbeeld, onze Achterhoekse Groene Energiemaatschappij, die staat voor een een nieuwe energiestrategie: duurzaam, regionaal en onafhankelijk van de onstabiele wereldmarkt. Zo beginnen wij in de Achterhoek natuurlijk aan de toekomst!
Eind jaren zestig, begin jaren zeventig kwam de kentering. Het begrip Milieu werd ‘ontdekt’: het geheel van atmosfeer, bodem, water en geluiden die van invloed zijn op ons welzijn. We ontdekten ook de ernstige vervuiling ervan: doorgaan op dezelfde voet was simpelweg levensbedreigend! Hoewel niet iedereen daarvan overtuigd was, werd de smerigheid stukje bij beetje aangepakt. Zelfs captains of industry gingen om die daarvoor maar één mantra echoden: ‘economie gaat voor ecologie’. Zonder leefbaar milieu kom je niet eens aan economie toe, beseften ze. Je denkt dan dat tegenwoordig voor eeuwig vaststaat dat een goed leefmilieu voor ons bestaan boven alles gaat.
Helaas. Onze soort lijkt vergeetachtig en leert daardoor slecht van fouten uit het verleden. Veel huidige managers en politici keren terug naar de verwoestende aanname ‘economie voor ecologie’. In eenzelfde tempo waarin ze ooit de goede kant opgingen, gaat het nu stukje bij beetje in de verkeerde richting, leveren ze stap voor stap milieuprincipes in. Natuurbelangen staan net als vroeger weer onder zware economische druk. De neiging om snelle winsten boven duurzame baten te laten gaan is inmiddels voor iedereen zichtbaar die het wil zien. En allemaal onder druk van die dooddoener ‘De Crisis’, maar dan vergeten we toch dat aan die crisis ooit een einde komt, terwijl veel van de nu aangebrachte milieuschade onherstelbaar is.
En jazeker, dat dreigt ook hier in de Achterhoek. Wij staan prominent op Haagse schaliegaslijstjes. Los van de gevaren die daaraan kleven - uit het door Henk Kamp betaalde ‘onafhankelijk onderzoek’ zal uiteraard blijken dat we gevaarloos kunnen winnen - is het volstrekt achterhaald om weer aan zo’n kortstondig fossiel avontuur te beginnen. “Da’s jô kats achteruut boern”, zoals wij dat hier zeggen. Er zijn goede alternatieven. De AGEM bijvoorbeeld, onze Achterhoekse Groene Energiemaatschappij, die staat voor een een nieuwe energiestrategie: duurzaam, regionaal en onafhankelijk van de onstabiele wereldmarkt. Zo beginnen wij in de Achterhoek natuurlijk aan de toekomst!
RSS-feed
